Διαταραχές Περιόδου
Οι διαταραχές της περιόδου, γνωστές και ως διαταραχές της εμμήνου ρύσεως, είναι αλλαγές στην κανονικότητα, τη συχνότητα ή τη διάρκεια του εμμηνορροϊκού κύκλου μιας γυναίκας. Οι εμμηνορροϊκοί κύκλοι συνήθως διαρκούν μεταξύ 21 και 35 ημερών, με την αιμορραγία να διαρκεί μεταξύ 2 και 7 ημερών. Οποιεσδήποτε αλλαγές εκτός αυτών των ορίων μπορεί να θεωρηθούν ως διαταραχές της εμμήνου ρύσεως.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι διαταραχών της εμμήνου ρύσεως, όπως:
Αμηνόρροια: Απουσία εμμήνου ρύσεως για τουλάχιστον τρεις διαδοχικούς κύκλους.
Ολιγομηνόρροια: Σπάνια έμμηνος ρύση που εμφανίζονται με διαφορά μεγαλύτερη από 35 ημέρες.
Πολυμηνόρροια: Συχνές εμμηνορροϊκές περίοδοι που εμφανίζονται με διαφορά μικρότερη των 21 ημερών.
Μηνορραγία: Βαριά εμμηνορροϊκή αιμορραγία που διαρκεί περισσότερο από επτά ημέρες.
Μητρορραγία: Ακανόνιστη αιμορραγία μεταξύ της εμμήνου ρύσεως.
Οι διαταραχές της εμμήνου ρύσεως μπορεί να προκληθούν από διάφορους παράγοντες, όπως στρες, αλλαγές στο βάρος ή στις συνήθειες άσκησης, ορμονικές διαταραχές, διαταραχές του θυρεοειδούς, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS) και ορισμένα φάρμακα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι διαταραχές της εμμήνου ρύσεως μπορεί να είναι σύμπτωμα μιας πιο σοβαρής υποκείμενης πάθησης, όπως η ενδομητρίωση ή τα ινομυώματα της μήτρας.
Για τη διάγνωση απαιτείται καλό ιστορικό, φυσική εξέταση και εξετάσεις αίματος για τη μέτρηση των επιπέδων ορμονών. Μπορούν επίσης να πραγματοποιηθούν απεικονιστικές εξετάσεις, όπως υπερηχογράφημα ή/και αξονική ή μαγνητική τομογραφία για να αναζητηθούν σημεία υποκείμενων παθήσεων.
Η θεραπεία εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να συνιστώνται αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως μείωση του στρες, απώλεια βάρους ή αύξηση της σωματικής δραστηριότητας. Σε άλλες περιπτώσεις, απαιτείται φαρμακευτική αγωγή όπως αντισυλληπτικά χάπια ή ορμονοθεραπεία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι απαραίτητη για τη θεραπεία υποκείμενων παθήσεων όπως τα ινομυώματα της μήτρας ή η ενδομητρίωση.
Οι διαταραχές της εμμήνου ρύσεως μπορεί να έχουν σοβαρό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής μιας γυναίκας, να σχετίζονται με υπογονιμότητα ή να είναι σημάδι σοβαρής ιατρικής πάθησης. Είναι σημαντικό να συνεργαστείτε με έναν επαγγελματία υγείας για τη διάγνωση και τη διαχείριση των ανωμαλιών της εμμήνου ρύσεως για τη μείωση του κινδύνου επιπλοκών και τη βελτίωση της συνολικής υγείας.
Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (PCOS)
Το Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών είναι μια ορμονική διαταραχή που επηρεάζει γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας. Είναι μια κοινή πάθηση, που υπολογίζεται ότι επηρεάζει το 5-10% των γυναικών παγκοσμίως. Η ακριβής αιτία του PCOS δεν είναι γνωστή, αλλά πιστεύεται ότι σχετίζεται με έναν συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Για τη διάγνωση απαιτούνται δύο από τα παρακάτω κριτήρια: κλινική ή/και βιοχημική υπερανδρογοναιμία, διαταραχές περιόδου (αμηνόρροια ή αραιομηνόρροια), παρουσία πολλαπλών κύστεων στις ωοθήκες. Το PCOS μπορεί να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην υγεία και τη γονιμότητα μιας γυναίκας. Σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2, υψηλή αρτηριακή πίεση, καρδιαγγειακές παθήσεις και υπογονιμότητα.
Η θεραπεία για το PCOS επικεντρώνεται συνήθως στη διαχείριση των συμπτωμάτων και στη μείωση του κινδύνου επιπλοκών και περιλαμβάνει αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως απώλεια βάρους και άσκηση, φάρμακα για τη ρύθμιση των εμμηνορροϊκών κύκλων και τη μείωση των επιπέδων ανδρογόνων και θεραπείες γονιμότητας για γυναίκες που προσπαθούν να συλλάβουν.
Γυναικεία υπογονιμότητα
Πρόκειται για μια κατάσταση κατά την οποία μια γυναίκα δεν μπορεί να συλλάβει παρά το γεγονός ότι προσπαθεί για ένα χρόνο ή περισσότερο χωρίς επιτυχία. Υπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες υπογονιμότητας στις γυναίκες, όπως:
Διαταραχές ωορρηξίας: Πρόκειται για καταστάσεις όπου οι ωοθήκες μιας γυναίκας δεν απελευθερώνουν τακτικά ωάρια. Αυτό μπορεί να προκληθεί από ορμονικές διαταραχές, προβλήματα θυρεοειδούς ή άλλα υποκείμενα ζητήματα υγείας.
Βλάβη της σάλπιγγας: Η διαδικασία της γονιμοποίησης του ωαρίου από το σπερματοζωάριο λαμβάνει χώρα στις σάλπιγγες. Οπότε, οποιαδήποτε διαταραχή στις σάλπιγγες επηρεάζει τη γονιμότητα.
Ενδομητρίωση: Η ενδομητρίωση είναι μια κατάσταση όπου ο ιστός που καλύπτει τη μήτρα (ενδομήτριο) αναπτύσσεται σε διαφορετικό σημείο της μήτρας ή και έξω από αυτήν, γεγονός που σχετίζεται με υπογονιμότητα.
Ανωμαλίες της μήτρας ή του τραχήλου της μήτρας: Οι ανωμαλίες στη μήτρα ή τον τράχηλο μπορεί να αποτρέψουν την εμφάνιση εγκυμοσύνης ή να δυσκολέψουν την ολοκλήρωσή της.
Παράγοντες που σχετίζονται με την ηλικία: Καθώς μια γυναίκα γερνάει, η γονιμότητά της μειώνεται φυσικά λόγω της μείωσης του αριθμού και της ποιότητας των ωαρίων.
Υπάρχουν πολλές διαγνωστικές εξετάσεις που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τον εντοπισμό της αιτίας της υπογονιμότητας, συμπεριλαμβανομένων των εξετάσεων αίματος, των απεικονιστικών εξετάσεων και των ελάχιστα επεμβατικών διαδικασιών. Οι θεραπευτικές επιλογές εξαρτώνται από την υποκείμενη αιτία της υπογονιμότητας και μπορεί να περιλαμβάνουν φάρμακα για την πρόκληση ωορρηξίας, χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση δομικών ανωμαλιών ή τεχνολογίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση (IVF).
Εμμηνόπαυση
Η εμμηνόπαυση είναι μια φυσική βιολογική διαδικασία που εμφανίζεται στις γυναίκες συνήθως μεταξύ 45 και 55 ετών. Ορίζεται ως η περίοδος κατά την οποία μια γυναίκα δεν έχει έμμηνο ρύση για 12 διαδοχικούς μήνες και σηματοδοτεί το τέλος της αναπαραγωγικής περιόδου. Κατά την εμμηνόπαυση, η παραγωγή οιστρογόνων και προγεστερόνης, δύο ορμονών που ρυθμίζουν τον έμμηνο κύκλο και υποστηρίζουν τη γονιμότητα, σταδιακά μειώνεται. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από σωματικά και συναισθηματικά συμπτώματα, όπως εξάψεις, νυχτερινές εφιδρώσεις, κολπική ξηρότητα, αλλαγές στη διάθεση και δυσκολία στον ύπνο. Άλλες πιθανές αλλαγές που μπορεί να συμβούν κατά την εμμηνόπαυση περιλαμβάνουν μείωση της οστικής πυκνότητας, η οποία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης, καθώς και αυξημένο κίνδυνο καρδιακών παθήσεων και ορισμένων μορφών καρκίνου.
Υπάρχουν διάφορες διαθέσιμες θεραπευτικές επιλογές για τη διαχείριση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης, συμπεριλαμβανομένης της θεραπείας ορμονικής υποκατάστασης (HRT), η οποία περιλαμβάνει τη λήψη οιστρογόνων ή/και προγεστερόνης για την υποκατάσταση των μειωμένων επιπέδων ορμονών του σώματος. Άλλες θεραπείες μπορεί να περιλαμβάνουν φάρμακα για τη διαχείριση συγκεκριμένων συμπτωμάτων, όπως χαμηλές δόσεις αντικαταθλιπτικών για αλλαγές στη διάθεση ή αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως άσκηση και διατροφικές τροποποιήσεις για την υποστήριξη της συνολικής υγείας.
Πρώιμη Εμμηνόπαυση – Πρόωρη Ωοθηκική Ανεπάρκεια
Η πρόωρη ωοθηκική ανεπάρκεια (POI) είναι μια κατάσταση κατά την οποία οι ωοθήκες μιας γυναίκας σταματούν να λειτουργούν πριν από την ηλικία των 40 ετών, ενώ στην πρώιμη εμμηνόπαυση οι ωοθήκες παύουν να λειτουργούν πριν από τα 45. Οι καταστάσεις αυτές χαρακτηρίζονται από ακανόνιστες περιόδους ή απουσία περιόδων, εξάψεις, κολπική ξηρότητα, εναλλαγές της διάθεσης και στειρότητα.
Η αιτία της POI δεν είναι πάντα γνωστή, αλλά μπορεί να προκληθεί από γενετικούς παράγοντες, αυτοάνοσες διαταραχές, χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία ή χειρουργική αφαίρεση των ωοθηκών. Οι γυναίκες με POI έχουν υψηλότερο κίνδυνο οστεοπόρωσης, καρδιακών παθήσεων και άλλων προβλημάτων υγείας.
Δεν υπάρχει θεραπεία για την POI, αλλά οι θεραπευτικές επιλογές περιλαμβάνουν τη θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (HRT) για την ανακούφιση των συμπτωμάτων και την πρόληψη της απώλειας οστικής μάζας, τη θεραπεία γονιμότητας που βοηθά τις γυναίκες να μείνουν έγκυες και συμβουλευτική για την αντιμετώπιση συναισθηματικών και ψυχολογικών επιπτώσεων της πάθησης. Είναι σημαντικό για τις γυναίκες με POI να συνεργάζονται στενά με τον ενδοκρινολόγο τους για να διαχειριστούν τα συμπτώματά τους και να διατηρήσουν τη συνολική τους υγεία.
