ΥΠΟΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ
Ο υποθυρεοειδισμός είναι νόσος που χαρακτηρίζεται από υπολειτουργία του θυρεοειδούς αδένα, που σημαίνει ότι ο θυρεοειδής αδένας δεν παράγει αρκετή θυροξίνη. Η θυροξίνη παίζει καθοριστικό ρόλο στη ρύθμιση του μεταβολισμού. Η πιο κοινή αιτία υποθυρεοειδισμού είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που ονομάζεται θυρεοειδίτιδα Hashimoto, αλλά μπορεί επίσης να προκληθεί από ακτινοθεραπεία, χειρουργική αφαίρεση του θυρεοειδούς αδένα και ορισμένα φάρμακα.
Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού μπορεί να ποικίλλουν, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, αύξηση βάρους, δυσανεξία στο κρύο, ξηρό δέρμα, δυσκοιλιότητα, κατάθλιψη και επιβράδυνση του καρδιακού παλμού. Στα παιδιά, μπορεί να προκαλέσει καθυστερημένη αύξηση και ανάπτυξη.
Η διάγνωση γίνεται με τη μέτρηση της TSH και η θεραπεία περιλαμβάνει τη λήψη θυροξίνης για την αντικατάσταση της ανεπαρκούς ορμόνης. Ο υποθυρεοειδισμός χωρίς θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά επιπλοκών για την υγεία, συμπεριλαμβανομένων των υψηλών επιπέδων χοληστερόλης, καρδιακών παθήσεων και νευρικών βλαβών. Επομένως, είναι σημαντικό να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια εάν υποψιάζεστε ότι μπορεί να έχετε υποθυρεοειδισμό.
Στο ιατρείο γίνεται η διάγνωση και η αντιμετώπιση του υποθυρεοειδισμού, δίνονται αναλυτικές οδηγίες για τη σωστή λήψη της ορμόνης και γίνεται η κατάλληλη παρακολούθηση ανάλογα με την αιτιολογία του υποθυρεοειδισμού.
ΥΠΕΡΘΥΡΕΟΕΙΔΙΣΜΟΣ – ΘΥΡΕΟΤΟΞΙΚΩΣΗ
Ο υπερθυρεοειδισμός είναι νόσος που χαρακτηρίζεται από υπερδραστήριο θυρεοειδή αδένα, που σημαίνει ότι ο θυρεοειδής αδένας παράγει υπερβολική ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών. Η πιο κοινή αιτία υπερθυρεοειδισμού είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που ονομάζεται νόσος του Graves, αλλά μπορεί επίσης να προκληθεί από οζίδια του θυρεοειδούς, φλεγμονή του θυρεοειδούς αδένα και ορισμένα φάρμακα.
Τα συμπτώματα του υπερθυρεοειδισμού μπορεί να ποικίλλουν, αλλά μπορεί να περιλαμβάνουν απώλεια βάρους, αυξημένη όρεξη, δυσανεξία στη θερμότητα, διάρροια, υπερβολική εφίδρωση, αίσθημα παλμών, άγχος, τρόμο και ευερεθιστότητα. Επίσης, ο υπερθυρεοειδισμός που οφείλεται στη νόσο Graves μπόρει να σχετίζεται με την θυρεοειδική οφθαλμοπάθεια και το προκνημιαίο μυξοίδημα.
Η διάγνωση γίνεται με τη μέτρηση της TSH του αίματος. Το είδος της θεραπείας εξαρτάται από την αιτιολογία του υπερθυρεοειδισμού. Αν πρόκειται για νόσο του Graves υπάρχει η επιλογή των αντιθυρεοειδικών φαρμάκων, τους ραδιενεργού ιωδίου ή της θυρεοειδεκτομής. Στην περίπτωση της θυρεοειδίτιδας η θεραπεία είναι συμπτωματική (δηλαδή αντιμετωπίζονται συντηρητικά τα συμπτώματα μέχρι ο ασθενής να γίνει ευθυρεοειδικός.
Ο υπερθυρεοειδισμός που παραμένει χωρίς θεραπεία μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από επιπλοκές για την υγεία, όπως κολπική μαρμαρυγή, οστεοπόρωση καθώς και μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση που ονομάζεται θυρεοτοξική κρίση.
Επομένως, είναι σημαντικό να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια εάν υποψιάζεστε ότι μπορεί να έχετε υπερθυρεοειδισμό καθώς η νόσος απαιτεί άμεση αντιμετώπιση και τακτική παρακολούθηση από ειδικό ενδοκρινολόγο.
ΘΥΡΕΟΕΙΔΙΤΙΔΑ
Η θυρεοειδίτιδα είναι μια ιατρική κατάσταση που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή του θυρεοειδούς αδένα, η οποία μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή των κυττάρων του θυρεοειδούς και τελικά να επηρεάσει την παραγωγή θυρεοειδικών ορμονών. Υπάρχουν διάφοροι τύποι θυρεοειδίτιδας, ο καθένας με τα δικά του αίτια και συμπτώματα.
Ο πιο κοινός τύπος θυρεοειδίτιδας είναι η θυρεοειδίτιδα Hashimoto, η οποία είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που οδηγεί σε υπολειτουργία του θυρεοειδούς αδένα (υποθυρεοειδισμός). Τα συμπτώματα της θυρεοειδίτιδας Hashimoto μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, αύξηση βάρους, δυσανεξία στο κρύο, ξηρό δέρμα και κατάθλιψη. Ένας άλλος τύπος θυρεοειδίτιδας είναι η υποξεία θυρεοειδίτιδα, η οποία είναι μια προσωρινή κατάσταση που μπορεί να προκαλέσει υπερθυρεοειδισμό αρχικά ακολουθούμενο από υποθυρεοειδισμό. Τα συμπτώματα της υποξείας θυρεοειδίτιδας μπορεί να περιλαμβάνουν πόνο στον θυρεοειδή αδένα, πυρετό και κόπωση. Η οξεία λοιμώδης θυρεοειδίτιδα είναι ένας σπάνιος τύπος θυρεοειδίτιδας που προκαλείται από βακτηριακή ή ιογενή λοίμωξη και μπορεί να οδηγήσει σε συμπτώματα όπως πυρετό, πόνο στον θυρεοειδή αδένα και δυσκολία στην κατάποση.
Η θυρεοειδίτιδα συνήθως διαγιγνώσκεται μέσω φυσικής εξέτασης, εξετάσεων αίματος και μερικές φορές απεικονιστικών εξετάσεων όπως υπερηχογράφημα ή/και σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς. Η θεραπεία εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία και μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για τη διαχείριση των επιπέδων θυρεοειδικών ορμονών και των συμπτωμάτων, αντιφλεγμονώδη φάρμακα ή αντιβιοτικά στην περίπτωση οξείας λοιμώδους θυρεοειδίτιδας.
Εάν υποψιάζεστε ότι μπορεί να έχετε θυρεοειδίτιδα, είναι σημαντικό να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια για τη σωστή διάγνωση και αντιμετώπιση της νόσου.
ΑΥΤΟΑΝΟΣΕΣ ΘΥΡΕΟΕΙΔΟΠΑΘΕΙΕΣ
Θυρεοειδίτιδα Hashimoto
Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που οδηγεί σε φλεγμονή και καταστροφή του θυρεοειδούς αδένα, προκαλώντας τελικά υπολειτουργία του θυρεοειδούς αδένα (υποθυρεοειδισμός). Είναι η πιο κοινή αιτία υποθυρεοειδισμού στις ανεπτυγμένες χώρες. Η ακριβής αιτία της θυρεοειδίτιδας Hashimoto δεν είναι γνωστή, αλλά πιστεύεται ότι περιλαμβάνει έναν συνδυασμό γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό από τους άνδρες να αναπτύξουν θυρεοειδίτιδα Hashimoto και συχνά εμφανίζεται σε οικογένειες.
Τα συμπτώματα της θυρεοειδίτιδας Hashimoto μπορεί να περιλαμβάνουν κόπωση, αύξηση βάρους, δυσανεξία στο κρύο, ξηρό δέρμα, δυσκοιλιότητα, κατάθλιψη και επιβράδυνση του καρδιακού παλμού. Στα παιδιά, μπορεί να προκαλέσει καθυστερημένη αύξηση και ανάπτυξη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο θυρεοειδής αδένας μπορεί να αυξηθεί σε μέγεθος και να σχηματίσει πολυοζώδη βρογχοκήλη. Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto συνήθως διαγιγνώσκεται μέσω φυσικής εξέτασης, εξετάσεων αίματος για τη μέτρηση των επιπέδων θυρεοειδικών ορμονών και των αντισωμάτων του θυρεοειδούς και υπερηχογράφημα.
Στις περιπτώσεις που έχει επηρεαστεί η λειτουργία του αδένα και ο ασθενής έχει έκδηλο υποθυρεοειδισμό πρέπει να δίνεται θεραπεία θυροξίνης για την υποκατάσταση της ανεπαρκούς ορμόνης.
Στο ιατρείο μας γίνεται η διάγνωση της νόσου και τακτική παρακολούθηση των ασθενών με θυρεοειδίτιδα hashimoto ώστε να δοθεί άμεσα η θεραπεία αν η νόσος εξελιχθεί σε έκδηλο υποθυρεοειδισμό
Νόσος Graves
Η νόσος του Graves είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που οδηγεί σε υπερπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών (υπερθυρεοειδισμός). Είναι η πιο κοινή αιτία υπερθυρεοειδισμού στις ανεπτυγμένες χώρες και επηρεάζει συχνότερα τις γυναίκες από τους άνδρες. Στη νόσο του Graves, το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει διεγερτικά αντισώματα που προκαλούν τον θυρεοειδή αδένα να παράγει υπερβολική ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά συμπτωμάτων, όπως απώλεια βάρους, αυξημένη όρεξη, δυσανεξία στη θερμότητα, υπερβολική εφίδρωση, διάρροια, αίσθημα παλμών, άγχος, τρόμος και ευερεθιστότητα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα στα μάτια, όπως διόγκωση των ματιών και αλλαγές στην όραση (οφθαλμοπάθεια Graves) καθώς και δερματικές διαταραχές όπως το προκνημιαίο μυξοίδημα.
Η νόσος του Graves συνήθως διαγιγνώσκεται μέσω φυσικής εξέτασης, εξετάσεων αίματος για τη μέτρηση των επιπέδων θυρεοειδικών ορμονών και αντισωμάτων του θυρεοειδούς και μερικές φορές απεικονιστικές εξετάσεις όπως υπερηχογράφημα ή/και σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς.
Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση των επιπέδων θυρεοειδικών ορμονών, θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο για την καταστροφή των υπερδραστηρίων θυρεοειδικών κυττάρων ή χειρουργική επέμβαση (θυρεοειδεκτομή). Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί πρόσθετη θεραπεία για τη διαχείριση οφθαλμικών προβλημάτων που σχετίζονται με τη νόσο του Graves.
Η μη θεραπευμένη νόσος Graves μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένων καρδιακών προβλημάτων, οστεοπόρωσης και οφθαλμικών προβλημάτων. Επομένως, είναι σημαντικό να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια εάν υποψιάζεστε ότι μπορεί να έχετε τη νόσο του Graves.
Όζοι θυρεοειδούς – Πολυοζώδης Βρογχοκήλη
Οι όζοι του θυρεοειδούς είναι μία συχνή κατάσταση και οι περισσότεροι είναι καλοήθεις (μη καρκινικοί). Οι όζοι του θυρεοειδούς συνήθως δεν προκαλούν συμπτώματα, αλλά μερικοί μπορεί να μεγαλώσουν αρκετά ώστε να γίνουν αισθητοί. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα οζίδια του θυρεοειδούς μπορεί να προκαλέσουν συμπτώματα όπως δυσκολία στην κατάποση, βραχνάδα ή πόνο στον αυχένα.
Οι όζοι του θυρεοειδούς συνήθως ανιχνεύονται μέσω φυσικής εξέτασης ή απεικονιστικών εξετάσεων όπως υπερηχογράφημα, αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία. Η εξέταση εκλογής για τη διάγνωση και παρακολούθηση των όζων του θυρεοειδούς είναι το υπερηχογράφημα τραχήλου και μπορεί να χρειαστεί βιοψία για να διαπιστωθεί εάν ο όζος είναι κακοήθης ή καλοήθης.
Η θεραπεία για τους όζους του θυρεοειδούς εξαρτάται από το μέγεθος και τον τύπο του όζου, καθώς και από το εάν προκαλεί συμπτώματα ή επηρεάζει τη λειτουργία του θυρεοειδούς. Τα μικρά οζίδια που δεν προκαλούν προβλήματα μπορεί να μην απαιτούν θεραπεία, αλλά τα μεγαλύτερα οζίδια ή αυτά που είναι καρκινικά μπορεί να απαιτούν χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση μέρους ή όλου του θυρεοειδούς αδένα.
Η τακτική παρακολούθηση των όζων του θυρεοειδούς είναι σημαντική για την ανίχνευση τυχόν αύξησης του μεγέθους τους ή μορφολογικών αλλαγών που μπορεί να χρήζουν περαιτέρω αντιμετώπισης. Στο ιατρείο υπάρχει μεγάλη εμπειρία σχετικά με την παρακολούθηση και αντιμετώπιση των όζων του θυρεοειδούς αδένα.
Καρκίνος θυρεοειδούς
Ο καρκίνος του θυρεοειδούς είναι ένας τύπος καρκίνου που γενικά θεωρείται ότι έχει καλή πρόγνωση, ιδιαίτερα όταν ανιχνεύεται έγκαιρα. Ο πιο κοινός τύπος καρκίνου του θυρεοειδούς είναι ο θηλώδης καρκίνος του θυρεοειδούς, ο οποίος συχνά αναπτύσσεται αργά και μπορεί να θεραπευτεί στις περισσότερες περιπτώσεις. Άλλοι τύποι καρκίνου του θυρεοειδούς περιλαμβάνουν τον θυλακιώδη, το μυελοειδές και τον αναπλαστικό καρκίνο του θυρεοειδούς (χαμηλής διαφοροποίησης και αδιαφοροποιήτο).
Τα συμπτώματα του καρκίνου του θυρεοειδούς μπορεί να περιλαμβάνουν διόγκωση στο λαιμό, δυσκολία στην κατάποση ή στην αναπνοή, βραχνάδα ή αλλαγές φωνής και επίμονο βήχα. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, ο καρκίνος του θυρεοειδούς δεν προκαλεί συμπτώματα και ανιχνεύεται κατά τη διάρκεια μιας συνήθους φυσικής εξέτασης ή απεικόνισης.
Η διάγνωση του καρκίνου του θυρεοειδούς συνήθως περιλαμβάνει φυσική εξέταση, απεικονιστικές εξετάσεις όπως υπερηχογράφημα, βιοψία για την επιβεβαίωση της παρουσίας καρκινικών κυττάρων και εξετάσεις αίματος για τον έλεγχο της λειτουργίας του θυρεοειδούς και την αξιολόγηση της παρουσίας αντισωμάτων.
Η θεραπεία για τον καρκίνο του θυρεοειδούς εξαρτάται από τον τύπο και το στάδιο του καρκίνου και μπορεί να περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση μέρους ή του συνόλου του θυρεοειδούς αδένα, θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο για την καταστροφή των εναπομεινάντων καρκινικών κυττάρων και σε ορισμένες περιπτώσεις, χημειοθεραπεία ή ακτινοθεραπεία.
Τα τακτικά ραντεβού παρακολούθησης με τον ενδοκρινολόγο είναι σημαντικά για την παρακολούθηση τυχόν υποτροπής ή επιπλοκών του καρκίνου του θυρεοειδούς. Στο ιατρείο διαθέτουμε μεγάλη εμπείρια για τη διάγνωση, αντιμετώπιση και παρακολούθηση του καρκίνου του θυρεοειδούς.