Το σύνδρομο Nelson είναι μια σπάνια πάθηση που μπορεί να εμφανιστεί σε ορισμένα άτομα που έχουν υποβληθεί σε χειρουργική αφαίρεση και των δύο επινεφριδίων (αμφοτερόπλευρη επινεφριδεκτομή) για τη θεραπεία της νόσου Cushing. Η νόσος Cushing είναι μια κατάσταση κατά την οποία το σώμα παράγει υπερβολική ποσότητα κορτιζόλης, μια ορμόνη που ρυθμίζει το μεταβολισμό και την αντίδραση του σώματος στο στρες. Μετά την αμφοτερόπλευρη επινεφριδεκτομή η υπόφυση μπορεί να αρχίσει να παράγει υπερβολικές ποσότητες κορτικοτρόπου ορμόνης (ACTH), η οποία διεγείρει την αύξηση οποιουδήποτε υπολειπόμενου όγκου της υπόφυσης. Αυτή η αύξηση μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη του συνδρόμου Nelson.
Το σύνδρομο Nelson χαρακτηρίζεται από συμπτώματα όπως πονοκεφάλους, προβλήματα όρασης, κόπωση και υπερμελάγχρωση του δέρματος (μαύρισμα). Η πάθηση πήρε το όνομά της από τον Βρετανό γιατρό Don Nelson, ο οποίος την περιέγραψε για πρώτη φορά το 1958.
Η θεραπεία για το σύνδρομο Nelson μπορεί να περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του όγκου της υπόφυσης, ακτινοθεραπεία ή φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση της παραγωγής ACTH. Συνιστάται επίσης στενή παρακολούθηση και τακτικές απεικονιστικές μελέτες για την παρακολούθηση της ανάπτυξης του όγκου.
Άποιος Διαβήτης
Ο άποιος διαβήτης είναι μια σπάνια πάθηση προκαλείται από ανεπάρκεια της αντιδιουρητικής ορμόνης (ADH), γνωστή και ως βαζοπρεσίνη, η οποία παράγεται από τον υποθάλαμο και αποθηκεύεται στην υπόφυση. Χωρίς ADH, οι νεφροί δεν μπορούν να επαναπορροφήσουν το νερό, με αποτέλεσμα την απέκκριση μεγάλων ποσοτήτων αραιωμένων ούρων. Αυτό οδηγεί σε πολυδιψία, πολυουρία, αφυδάτωση και ηλεκτρολυτικές διαταραχές.
Ο άποιος διαβήτης μπορεί να είναι είτε κεντρικός είτε νεφρογενής είτε ψυχογενής. Ο κεντρικός άποιος διαβήτης σχετίζεται με διαταραχή στο επίπεδο του υποθαλάμου ή της υπόφυσης που επηρεάζει την παραγωγή ή την απελευθέρωση της ADH, ενώ ο νεφρογενής άποιος διαβήτης σχετίζεται με διαταραχή στο επίπεδο των νεφρών που τους εμποδίζει να ανταποκριθούν στην ADH. Ο ψυχογενής άποιος διαβήτης σχετίζεται με αυξημένη πρόσληψη υγρών συνήθως σε ασθενείς με ψυχιατρικά προβλήματα.
Η θεραπεία του άποιου διαβήτη εξαρτάται από την υποκείμενη αιτία και μπορεί να περιλαμβάνει φάρμακα που αντικαθιστούν ή διεγείρουν την παραγωγή ADH, όπως η δεσμοπρεσσίνη, και την αντιμετώπιση τυχόν υποκείμενων καταστάσεων που μπορεί να προκαλούν νεφρογενή άποιο διαβήτη. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί επίσης να συνιστώνται αλλαγές στον τρόπο ζωής, όπως αυξημένη πρόσληψη νερού.
Η διάγνωση της αιτίας του άποιου διαβήτη απαιτεί συνήθως εισαγωγή στο νοσοκομείο, αλλά η παρακολούθηση της θεραπείας μπορεί να γίνει στη συνέχεια στο ιατρείο σε εξωτερική βάση.
Close