Η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο είναι μια σημαντική θεραπευτική επιλογή για ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς, μετά από χειρουργική επέμβαση. Για πολλά χρόνια, σχεδόν όλοι οι ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς λάμβαναν θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο, συχνά σε υψηλές δόσεις. Ωστόσο, πιο πρόσφατα, η χρήση της θεραπείας με ραδιενεργό ιώδιο έχει μειωθεί σημαντικά καθώς ήταν προφανές ότι οι ασθενείς με καρκίνους χαμηλού κινδύνου δεν ωφελήθηκαν ιδιαίτερα από αυτή τη θεραπεία. Επί του παρόντος, οι κατευθυντήριες γραμμές της Αμερικανικής Ένωσης Θυρεοειδούς συνιστούν η θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο να προορίζεται αποκλειστικά για ασθενείς με καρκίνους που έχουν χαρακτηριστικά ενδιάμεσου ή υψηλού κινδύνου. Περαιτέρω, οι δόσεις που χρησιμοποιούνται έχουν επίσης μειωθεί για καρκίνους ενδιάμεσου κινδύνου (κάτω από 100 mCi) ενώ δόσεις μεγαλύτερες των 100 mCi προορίζονται για τους πιο επιθετικούς/υψηλού κινδύνου καρκίνους.
Μια ανησυχία σχετικά με τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο ήταν πάντα αν αυτή η θεραπεία μπορεί να αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης άλλων καρκίνων στους ασθενείς. Προηγούμενες μεγάλες μελέτες που περιελάμβαναν εθνικούς πληθυσμούς έδειξαν ότι το ραδιενεργό ιώδιο αυξάνει ελαφρώς τον κίνδυνο εμφάνισης δύο καρκίνων του αίματος που ονομάζονται οξεία μυελογενής λευχαιμία και χρόνια μυελογενής λευχαιμία. Η «λευχαιμία» είναι η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη λευκών αιμοσφαιρίων που συνήθως βοηθούν το σώμα να καταπολεμήσει τις λοιμώξεις.
Η παρακάτω μελέτη διερεύνησε περαιτέρω πρόσθετους καρκίνους που αφορούν άλλα όργανα του σώματος μετά τη λήψη ραδιενεργού ιωδίου.
Kim KJ et al 2023 Γραμμική συσχέτιση μεταξύ δόσης ραδιενεργού ιωδίου και δεύτερου πρωτοπαθούς κινδύνου κακοήθειας σε ασθενείς με καρκίνο του θυρεοειδούς. J Natl Cancer Inst. Epub 2023 23 Φεβρουαρίου. PMID: 36821433.
Αυτή η μελέτη εξέτασε τους Κορεάτες ασθενείς που είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του θυρεοειδούς από το 2014 έως το 2017 τουλάχιστον ένα χρόνο μετά τη διάγνωσή τους. Όλοι οι συμμετέχοντες στη μελέτη υποβλήθηκαν σε χειρουργική αφαίρεση ολόκληρου του θυρεοειδούς αδένα, δεν είχαν λάβει προηγούμενη ακτινοθεραπεία και δεν είχαν άλλες διαγνώσεις καρκίνου. Περίπου 217.000 ασθενείς από την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλισης Υγείας της Κορέας – Εθνική Βάση Δεδομένων Πληροφοριών Υγείας (NHIS-NHID) πληρούσαν ικανοποιητικά κριτήρια για να συμμετάσχουν στη μελέτη.
Αυτοί οι ασθενείς χωρίστηκαν σε ομάδες που έλαβαν ραδιενεργό ιώδιο και σε αυτούς που δεν έλαβαν ραδιενεργό ιώδιο και αναλύθηκαν τα ποσοστά ανάπτυξης δεύτερου καρκίνου.
Στην ομάδα που έλαβε κατά μέσο όρο 100 mCi ραδιενεργού ιωδίου, για κάθε 1.000 χρόνια ανθρώπινης ζωής, 7,3 άτομα εμφάνισαν δεύτερο καρκίνο. Στην ομάδα που δεν έλαβε καθόλου ραδιενεργό ιώδιο, για κάθε 1.000 χρόνια ανθρώπινης ζωής, 6,5 άτομα εμφάνισαν δεύτερο καρκίνο. Έτσι, η περίσσεια καρκίνου που προκλήθηκε από τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο σε υψηλή δόση επηρέασε 0,8 άτομα για κάθε 1000 χρόνια ανθρώπινης ζωής. Επιπλέον, οι ασθενείς ανέπτυξαν τον δεύτερο καρκίνο σε περίπου 52 μήνες μετά τη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο, λιγότερο χρόνο από ό,τι στην ομάδα που δεν έλαβε ραδιενεργό ιώδιο, που ήταν 59 μήνες. Ωστόσο, η διαφορά θα μπορούσε να θεωρηθεί σημαντική μόνο όταν η δόση ραδιενεργού ιωδίου στην ομάδα που υποβλήθηκε σε θεραπεία ήταν μεγαλύτερη από 100 mCi.
Ποιά είναι τα συμπεράσματα αυτής της μελέτης;
Αυτή η μελέτη υποδηλώνει ότι οι ασθενείς που λαμβάνουν περισσότερα από 100 mCi ραδιενεργού ιωδίου μετά την επέμβαση για καρκίνο του θυρεοειδούς μπορεί να διατρέχουν ελαφρώς αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν δεύτερο καρκίνο. Ο κίνδυνος ανάπτυξης ενός από αυτούς τους δεύτερους καρκίνους αυξήθηκε με υψηλότερες δόσεις ραδιενεργού ιωδίου. Αυτά τα δεδομένα υποστηρίζουν τη χρήση χαμηλότερων δόσεων ραδιενεργού ιωδίου σε καρκίνους ενδιάμεσου κινδύνου. Περαιτέρω, αυτά τα δεδομένα δείχνουν ότι οι τρέχουσες κατευθυντήριες γραμμές της ΑΤΑ που υποστηρίζουν τη μη θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο για ασθενείς με καρκίνους χαμηλού κινδύνου και τη θεραπεία με χαμηλότερη δόση ραδιενεργού ιωδίου για καρκίνους ενδιάμεσου κινδύνου θα μειώσει τον κίνδυνο ανάπτυξης δεύτερου καρκίνου που σχετίζεται με το ραδιενεργό ιώδιο.
Τέλος, αυτά τα δεδομένα υποστηρίζουν περαιτέρω τη σύσταση ότι η θεραπεία υψηλής δόσης ραδιενεργού ιωδίου θα πρέπει να φυλάσσεται για τους καρκίνους του θυρεοειδούς που είναι πιο επιθετικοί και διατρέχουν τον υψηλότερο κίνδυνο υποτροπής.
Πηγή: https://www.thyroid.org/patient-thyroid-information/ct-for-patients/may-2023/vol-16-issue-5-p-5-6/
Διεύθυνση: Σοφία Κανελλοπούλου, Ενδοκρινολόγος, Λεωφόρος Δημοκρατίας
236, Άγιοι Ανάργυροι.
Τηλέφωνο: 6983379548
Email: s_kanellopoulou@hotmail.com