Κατά τη διάρκεια της παρουσίασής της στο Συνέδριο Εσωτερικής Ιατρικής της ACP, η Carolyn Crandall, MD, MS, MACP, πρόεδρος της επιτροπής κλινικών κατευθυντήριων γραμμών της ACP και κλινική καθηγήτρια ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Άντζελες, ανέλυσε “τα βασικά σημεία των ολοκαίνουργιων κλινικών κατευθυντήριων γραμμών σχετικά με τις νεότερες φαρμακολογικές θεραπείες για ενήλικες με διαβήτη τύπου 2”.
Η Crandall δήλωσε ότι οι κατευθυντήριες γραμμές, οι οποίες βασίζονται σε ανεξάρτητη συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση, επικεντρώνονται σε διάφορες νεότερες φαρμακολογικές θεραπείες ως πρόσθετη θεραπεία: GLP-1 αγωνιστές, αναστολείς SGLT-2 και αναστολείς της διπεπτιδυλικής πεπτιδάσης-4 (DPP-4).
Υπάρχουν δύο νέες σημαντικές συστάσεις. Πρώτον, η ACP συνιστά τώρα την προσθήκη ενός αγωνιστή GLP-1 ή ενός αναστολέα SGLT-2 σε ασθενείς με διαβήτη που έχουν ήδη τροποποιήσει τον τρόπο ζωής τους και λαμβάνουν μετφορμίνη αλλά δεν έχουν πετύχει τον στόχο του γλυκαιμικού ελέγχου. Τα φάρμακα αυτά φαίνεται να μειώνουν τον κίνδυνο νοσηρότητας και θνησιμότητας από κάθε αιτία. Πρόκειται για μια ισχυρή σύσταση που βασίζεται σε στοιχεία υψηλής βεβαιότητας.
Συγκεκριμένα, η καθοδήγηση συνιστά τη χρήση ενός αγωνιστή GLP-1 για τη μείωση του κινδύνου για εγκεφαλικό επεισόδιο, μείζονα δυσμενή καρδιαγγειακά συμβάντα (MACE) και συνολική θνησιμότητα και τη χρήση ενός αναστολέα SGLT-2 για τη μείωση του κινδύνου για MACE, εξέλιξη της χρόνιας νεφρικής νόσου (CKD) και συνολική θνησιμότητα.
Οι μόνες νεότερες φαρμακολογικές θεραπείες για τον διαβήτη τύπου 2 που μειώνουν την ολική θνησιμότητα σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο ή τη συνήθη φροντίδα είναι στην πραγματικότητα οι αναστολείς SGLT-2 και οι αγωνιστές GLP-1, εξ ου και οι συστάσεις μας. Αφού αξιολόγησε τα οφέλη και τους κινδύνους από την χρήση των αναστολέων SGLT-2 και των αγωνιστών GLP-1, η επιτροπή κατευθυντήριων γραμμών δεν μπόρεσε να προσδιορίσει την υπεροχή μιας από αυτές τις δύο φαρμακολογικές κατηγορίες έναντι της άλλης.
Η επιτροπή κατευθυντήριων γραμμών έλαβε επίσης υπόψη της το κόστος. Δεν υπήρχαν ουσιαστικές διαφορές μεταξύ των δύο που θα δικαιολογούσαν την ιεράρχηση μιας από τις δύο αυτές φαρμακολογικές κατηγορίες έναντι της άλλης.
Η δεύτερη σημαντική σύσταση είναι ότι η ACP συνιστά πλέον να μην προστεθεί ένας αναστολέας DPP-4 στην τροποποίηση του τρόπου ζωής και τη μετφορμίνη σε αυτόν τον πληθυσμό. Και πάλι, πρόκειται για μια ισχυρή σύσταση που βασίζεται σε στοιχεία υψηλής βεβαιότητας.
Η προσθήκη αναστολέων DPP-4 σε σύγκριση με τη συνήθη φροντίδα δεν έχει ως αποτέλεσμα καμία διαφορά στην ολική θνησιμότητα, την MACE, το έμφραγμα του μυοκαρδίου, το εγκεφαλικό επεισόδιο, τη συμφορητική καρδιακή ανεπάρκεια (CHF), τη νοσηλεία, την εξέλιξη της χρόνιας νεφρικής νόσου ή τη σοβαρή υπογλυκαιμία.
Κατά την επιλογή μιας πρόσθετης θεραπείας, οι κλινικοί γιατροί θα πρέπει να εξετάζουν τα οφέλη, τις βλάβες και το κόστος των φαρμάκων, να διενεργούν εξατομικευμένη αξιολόγηση των προτιμήσεων κάθε ασθενούς, του γλυκαιμικού ελέγχου, των συνοδών παθήσεων και του κινδύνου συμπτωματικής υπογλυκαιμίας. Θα πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στην προσθήκη των αναστολέων SGLT-2 σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 που έχουν επίσης CHF ή CKD, ενώ μπορούμε να δώσουμε προτεραιότητα στην προσθήκη των αγωνιστών GLP-1 σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2 και αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού επεισοδίου ή για τους οποίους η συνολική απώλεια σωματικού βάρους αποτελεί σημαντικό θεραπευτικό στόχο.
Διεύθυνση: Σοφία Κανελλοπούλου, Ενδοκρινολόγος, Λεωφόρος Δημοκρατίας 236, Άγιοι Ανάργυροι.
Τηλέφωνο: 6983379548
Email: s_kanellopoulou@hotmail.com