Ο κίνδυνος εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 είναι σημαντικά υψηλότερος για τους υπέρβαρους εφήβους ή με παχυσαρκία και HbA1c τουλάχιστον 6,1% σε σύγκριση με εκείνους με HbA1c 5,5% ή λιγότερο, σύμφωνα με στοιχεία μελέτης.
Η έρευνα αυτή είναι μία από τις πρώτες μεγάλες πληθυσμιακές μελέτες που αναφέρουν την επίπτωση και τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 ανά κλιμακωτό επίπεδο HbA1c σε μια φυλετικά και εθνικά διαφορετική ομάδα εφήβων με παχυσαρκία. Στη μελέτη αυτή, η HbA1c ήταν ένας πολύ ισχυρός προγνωστικός παράγοντας για την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2. Ο απόλυτος κίνδυνος για την ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2 ήταν χαμηλός, ιδίως για όσους είχαν HbA1c μικρότερη από 5,9%.
Πριν μερικά χρόνια διεξήχθει μια αναδρομική μελέτη κοόρτης χρησιμοποιώντας δεδομένα ηλεκτρονικού φακέλου υγείας από το Kaiser Permanente Northern California από το 2010 έως το 2019. Η μελέτη περιελάμβανε εφήβους ηλικίας 10 έως 17 ετών χωρίς διαβήτη κατά την έναρξη της μελέτης, οι οποίοι είχαν καταγράψει τουλάχιστον μία HbA1c από το 2010 έως το 2018 και δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) στην 85η εκατοστιαία θέση ή υψηλότερη για την ηλικία και το φύλο σύμφωνα με τα δεδομένα αναφοράς του διαγράμματος ανάπτυξης του CDC. Οι συμμετέχοντες αποδείχθηκε ότι ανέπτυξαν διαβήτη τύπου 2 κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης, εάν διαγνώστηκαν από πάροχο υγειονομικής περίθαλψης ή είχαν επίπεδο HbA1c, γλυκόζης νηστείας, τυχαίας γλυκόζης ή γλυκόζης 2 ωρών στο εύρος διαβήτη, όπως ορίζεται από τα γλυκαιμικά όρια της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας. Οι έφηβοι ταξινομήθηκαν ως πάσχοντες από διαβήτη τύπου 2, εκτός εάν είχαν τουλάχιστον ένα θετικό αυτοαντίσωμα διαβήτη που υποδήλωνε διαβήτη τύπου 1, διαγνώστηκαν με διαβήτη LADA ή διαγνώστηκαν με δευτερογενή μορφή διαβήτη.
Ο κίνδυνος διαβήτη αυξάνεται με την αρχική τιμή της HbA1c:
Στη μελέτη συμμετείχαν 74.552 υπέρβαροι έφηβοι ή έφηβοι που έπασχαν από παχυσαρκία και με αρχική τιμή HbA1c μικρότερη από 6,5% (μέση ηλικία 13,4 έτη- 50,6% γυναίκες- 43,6% ισπανόφωνοι- 21,6% λευκοί- 17,6% Ασιάτες/Νησιώτες του Ειρηνικού- 11,1% μαύροι). Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν για διάμεση διάρκεια 3,5 ετών. Από την ομάδα μελέτης, το 0,9% εμφάνισε διαβήτη κατά τη διάρκεια της παρακολούθησης. Από εκείνους που διαγνώστηκαν με διαβήτη, το 89,7% ταξινομήθηκε ως διαβήτης τύπου 2.
Η 5ετής αθροιστική επίπτωση του διαβήτη τύπου 2 ήταν 1%. Τα ποσοστά επίπτωσης αυξήθηκαν με την αρχική τιμή της HbA1c, φθάνοντας το 11% για όσους είχαν αρχική τιμή HbA1c 6,1% έως 6,2% και το 28,5% για τους εφήβους με αρχική τιμή HbA1c 6,3% έως 6,4%. Η αθροιστική επίπτωση του διαβήτη τύπου 2 ήταν 0,3% με αρχική τιμή HbA1c μικρότερη από 5,5%, 0,5% με αρχική τιμή HbA1c 5,5% έως 5,6%, 1,1% με αρχική τιμή HbA1c 5,7% έως 5,8% και 3,8% με αρχική τιμή HbA1c 5,9% έως 6%.
Υψηλότερος κίνδυνος για τα κορίτσια και τους μεγαλύτερους εφήβους:
Σε πολυπαραγοντική ανάλυση, οι έφηβοι με αρχική τιμή HbA1c 6,3% έως 6,4% είχαν σχεδόν 72 φορές αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη τύπου 2 σε σχέση με εκείνους που είχαν αρχική τιμή HbA1c μικρότερη από 5,5% (προσαρμοσμένη HR = 71,9; 95% CI, 51,1-101,1). Τα άτομα με μέτρια παχυσαρκία (aHR = 2; 95% CI, 1,4-2,7) ή σοβαρή παχυσαρκία (aHR = 5,2; 95% CI, 3,9-7,1) είχαν υψηλότερο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 από τα υπέρβαρα άτομα. Τα κορίτσια είχαν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 από ό,τι τα αγόρια (aHR = 1,5; 95% CI, 1,3-1,8). Οι συμμετέχοντες ηλικίας 15 έως 17 ετών είχαν υψηλότερο κίνδυνο για διαβήτη τύπου 2 από εκείνους ηλικίας 10 έως 11 ετών (aHR = 1,7; 95% CI, 1,4-2,1). Οι έφηβοι από την Ασία και τα νησιά του Ειρηνικού είχαν υψηλότερο κίνδυνο για ανάπτυξη διαβήτη τύπου 2 από ό,τι οι λευκοί έφηβοι (aHR = 1,7; 95% CI, 1,3-2,2).
Τα ευρήματα αποκαλύπτουν ποιοι έφηβοι θα ωφελούνταν περισσότερο από στενότερη παρακολούθηση με βάση τα αρχικά επίπεδα HbA1c.
Εκείνοι με HbA1c στο υψηλότερο άκρο του εύρους του προδιαβήτη (6,1% έως 6,2% και 6,3% έως 6,4%) είχαν 23 φορές και 72 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2, σε σύγκριση με εκείνους με HbA1c κάτω του 5,5%. Αυτοί οι έφηβοι διατρέχουν τον μεγαλύτερο κίνδυνο και θα ωφεληθούν περισσότερο από την παρέμβαση και την παρακολούθηση του διαβήτη. Οι έφηβοι με προδιαβήτη αλλά με HbA1c στο χαμηλό άκρο του εύρους του προδιαβήτη (5,7% έως 5,8%) έχουν χαμηλό κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη. Παρόλο που αυτή η ομάδα θα εξακολουθήσει πιθανότατα να ωφελείται από την παρέμβαση στον τρόπο ζωής, θα μπορούσε ίσως να εξεταστεί το ενδεχόμενο παρακολούθησης του διαβήτη λιγότερο συχνά από μία φορά ετησίως, όπως συνιστάται επί του παρόντος από την ADA.
Σε μελλοντικές μελέτες, οι ερευνητές σχεδιάζουν να εξετάσουν τις επιπτώσεις της μεταβολής του βάρους και του ΔΜΣ με την πάροδο του χρόνου και να εξετάσουν πώς αυτό μπορεί να αλλάξει τον κίνδυνο διαβήτη τύπου 2.
Διεύθυνση: Σοφία Κανελλοπούλου, Ενδοκρινολόγος, Λεωφόρος Δημοκρατίας 236, Άγιοι Ανάργυροι.
Τηλέφωνο: 6983379548
Email: s_kanellopoulou@hotmail.com