Οι περισσότεροι ενήλικες με υποθυρεοειδισμό προτιμούν τη συνδυασμένη θεραπεία με λιοθυρονίνη συν λεβοθυροξίνη έναντι της λεβοθυροξίνης από μόνη της, αλλά οι περισσότερες μελέτες διαπιστώνουν ότι η συνδυασμένη θεραπεία παρέχει περιορισμένο πρόσθετο όφελος.
Κάποιοι ερευνητές δήλωσαν ότι πολλοί ενήλικες με υποθυρεοειδισμό μπορεί να είναι σε θέση να επιλύσουν τα συμπτώματά τους με μονοθεραπεία με λεβοθυροξίνη, αλλά η συνδυαστική θεραπεία μπορεί να είναι απαραίτητη για ενήλικες με κλινικά σημαντικά υπολειπόμενα συμπτώματα. Όλες οι βασικές κατευθυντήριες γραμμές έχουν αλλάξει τα τελευταία 10 χρόνια. Όλες δέχονται ότι πρέπει να ξεκινάμε τους ασθενείς με λεβοθυροξίνη. Εάν ο ασθενής δεν ωφεληθεί πλήρως από αυτή τη θεραπεία, θα πρέπει να γίνει μια δοκιμή με συνδυασμένη θεραπεία.
Αντίθετα, άλλοι ερευνητές, δήλωσαν ότι τα δεδομένα από πολυάριθμες τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες δεν έχουν βρει καμία διαφορά στα κλινικά αποτελέσματα μεταξύ των ενηλίκων που λαμβάνουν συνδυαστική θεραπεία και εκείνων που λαμβάνουν μονοθεραπεία με λεβοθυροξίνη, και ότι ένα φαινόμενο placebo μπορεί να οδηγεί τους ενήλικες να προτιμούν τη συνδυαστική θεραπεία.
Οι ασθενείς προτιμούν τη συνδυαστική θεραπεία
Η λεβοθυροξίνη συνήθως επιλύει τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού για τους περισσότερους ενήλικες, αλλά ορισμένοι συνεχίζουν να αναφέρουν γνωστική έκπτωση, χαμηλό επίπεδο ενέργειας, κακή ποιότητα ζωής, προβλήματα διάθεσης και δυσκολία στη διατήρηση του σωματικού βάρους. Μπορεί να υπάρχουν διάφορες αιτίες για τα υπολειπόμενα συμπτώματα, αλλά η λεβοθυροξίνη από μόνη της μπορεί να μην είναι σε θέση να ομαλοποιήσει τη σηματοδότηση των θυρεοειδικών ορμονών. Η σηματοδότηση μπορεί να διορθωθεί με συνδυαστική θεραπεία.
Δεδομένα από 12 τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές με περίπου 1.900 συμμετέχοντες διαπίστωσαν ότι η συνδυαστική θεραπεία με λιοθυρονίνη και λεβοθυροξίνη σχετίζεται με παρόμοια ομαλοποίηση της θυρεοειδοτρόπου ορμόνης και επίλυση των συμπτωμάτων που αναφέρουν οι ασθενείς όπως η λεβοθυροξίνη μόνη της. Δεν υπήρξε επίσης διαφορά στα αποτελέσματα της ασφάλειας μεταξύ των δύο θεραπειών.
Σε εννέα τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες με περίπου 660 ενήλικες με υποθυρεοειδισμό, οι συμμετέχοντες ρωτήθηκαν ποια θεραπεία προτιμούσαν. Από τους ερωτηθέντες, το 52% δήλωσε ότι προτιμά τη συνδυαστική θεραπεία με λιοθυρονίνη και λεβοθυροξίνη, ενώ το 24% προτιμά τη μονοθεραπεία με λεβοθυροξίνη και το 24% δεν είχε καμία προτίμηση.
Δεδομένου ότι και οι δύο θεραπείες έχουν παρόμοια αποτελεσματικότητα, οι πάροχοι θα πρέπει να λαμβάνουν υπόψη την προτίμηση του ασθενούς κατά τη λήψη θεραπευτικών αποφάσεων.
Σε μία δοκιμή διαπιστώθηκαν περισσότερα οφέλη από τη συνδυαστική θεραπεία σε σύγκριση με τη μονοθεραπεία με λεβοθυροξίνη. Σε μια τυχαιοποιημένη διπλή-τυφλή διασταυρούμενη δοκιμή, οι ενήλικες παρουσίασαν λιγότερα συμπτώματα υψηλής έντασης με τη συνδυαστική θεραπεία σε σύγκριση με τη λεβοθυροξίνη. Οι πάροχοι θα πρέπει να χρησιμοποιούν κοινή λήψη αποφάσεων και να εξετάζουν τη συνδυαστική θεραπεία για ορισμένους ενήλικες με υποθυρεοειδισμό.
Είναι σημαντικό να μάθουμε από τα τεράστια δεδομένα που έχουν δημοσιευτεί ότι συνδυαστική θεραπεία είναι αποτελεσματική, είναι ασφαλής και οι ασθενείς την προτιμούν.
Περιορισμένα στοιχεία για τα οφέλη
Οι ερευνητές διερωτήθηκαν πόσοι ενήλικες χρειάζονται όντως οποιοδήποτε είδος θεραπείας με λεβοθυροξίνη, πόσο μάλλον συνδυασμένη θεραπεία. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο JAMA Internal Medicine το 2021 διαπίστωσε ότι το 28% των ενηλίκων στις ΗΠΑ που έλαβαν λεβοθυροξίνη το 2018 είχαν φυσιολογική θυρεοειδική λειτουργία όταν ξεκίνησαν τη θεραπεία. Η Pearce απέδωσε μέρος αυτού του αριθμού σε ασυνείδητη προκατάληψη από τους παρόχους που μπορεί να αποδίδουν συμπτώματα, όπως η κόπωση, σε υποθυρεοειδισμό.
Μεταξύ των περισσότερων μη ενδοκρινολόγων επαγγελματιών υγείας και μεγάλου μέρους του κοινού, η ασυνείδητη προκατάληψη είναι τεράστια. Μια άλλη παρανόηση, είναι η πεποίθηση ότι η συνταγογράφηση περισσότερων θυρεοειδικών ορμονών θα κάνει ένα άτομο να αισθάνεται καλύτερα. Μια διπλή-τυφλή μελέτη που δημοσιεύθηκε στο The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism το 2018 αξιολόγησε τις αλλαγές στην ποιότητα ζωής, τη διάθεση και τη νόηση για ενήλικες που έλαβαν μακροχρόνια θεραπεία με λεβοθυροξίνη και έλαβαν αλλαγές στη δόση. Η μελέτη δεν διαπίστωσε καμία διαφορά στα συμπτώματα της θυρεοειδικής νόσου ή στην ποιότητα ζωής μεταξύ των δόσεων. Επιπλέον, οι ενήλικες δεν μπορούσαν να διακρίνουν πόση λεβοθυροξίνη έπαιρναν.
Η λεπτομερής ρύθμιση της λεβοθυροξίνης για την προσπάθεια βέλτιστου ελέγχου των συμπτωμάτων δεν βασίζεται σε στοιχεία. Επίσης, σε αντίθεση με ότι γενικά πιστεύεται, περισσότερη θυροξίνη πιθανώς δεν σας κάνει να αισθάνεστε καλύτερα.
Η συνδυασμένη θεραπεία με λιοθυρονίνη και λεβοθυροξίνη δεν συσχετίστηκε με καμία διαφορά στα κλινικά αποτελέσματα σε σύγκριση με τη λεβοθυροξίνη μόνη της στην πλειονότητα των 17 τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων μελετών που διεξήχθησαν από το 1999 έως το 2024. Μεταξύ τεσσάρων δοκιμών με περισσότερους από 100 συμμετέχοντες, δεν υπήρχαν διαφορές στις εκβάσεις μεταξύ των ενηλίκων που έλαβαν συνδυασμένη θεραπεία και εκείνων που έλαβαν λεβοθυροξίνη.
Ο Pearce αναγνώρισε ότι ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι οι ασθενείς προτιμούν τη συνδυαστική θεραπεία- ωστόσο, είπε ότι η λήψη θυρεοειδικών ορμονών θα μπορούσε να οδηγήσει σε φαινόμενο placebo. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε διαπίστωσε ότι οι ενήλικες που λάμβαναν μόνο λεβοθυροξίνη είχαν παρόμοια βελτίωση της ποιότητας ζωής και των θυρεοειδικών συμπτωμάτων με τους ενήλικες που λάμβαναν συνδυασμένη θεραπεία. Μια άλλη μελέτη εξέτασε την ικανοποίηση των ασθενών που έλαβαν συνδυαστική θεραπεία σε σύγκριση με τη λεβοθυροξίνη μόνο. Δεν υπήρξε διαφορά στην ικανοποίηση όσον αφορά το βάρος, την κόπωση, τη διάθεση ή τη μνήμη μεταξύ των δύο ομάδων.
Φαίνεται λοιπόν ότι η συνδυαστική θεραπεία δεν παρέχει επιπλέον όφελος για τους ασθενείς σε σχέση με τη μονοθεραπεία με λεβοθυροξίνη.
Διεύθυνση: Σοφία Κανελλοπούλου, Ενδοκρινολόγος, Λεωφόρος Δημοκρατίας 236, Άγιοι Ανάργυροι.
Τηλέφωνο: 6983379548
Email: s_kanellopoulou@hotmail.com