Το καθαρό όφελος από τους αγωνιστές των υποδοχέων GLP-1 σε υπέρβαρους ή παχύσαρκους ενήλικες που δεν έχουν διαβήτη εξαρτάται από τον στόχο απώλειας βάρους και την προθυμία τους να αποδεχτούν τις παρενέργειες, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Παρόλο που οι αγωνιστές των υποδοχέων GLP-1 έχουν επιδείξει αποτελεσματικότητα στη μείωση βάρους και των κινδύνων για άλλες χρόνιες ασθένειες, παραμένουν ερωτήματα σχετικά με το κατά πόσον τα οφέλη υπερτερούν έναντι των παρενεργειών των φαρμάκων, καθώς και της σχέσης κόστους-αποτελεσματικότητας και των οικονομικών επιπτώσεων. Υπάρχει επίσης αβεβαιότητα σχετικά με τις μακροπρόθεσμες επιδράσεις των αγωνιστών των υποδοχέων GLP-1 για τη διαχείριση του βάρους σε άτομα χωρίς διαβήτη.
Καθώς τα αποδεικτικά στοιχεία για το θέμα συσσωρεύονται με ταχείς ρυθμούς, υπάρχει ανάγκη για συνεχή αξιολόγηση και παρακολούθηση της ισορροπίας οφέλους-βλάβης ώστε να καθοδηγούνται οι επίκαιρες αποφάσεις.
Οι ερευνητές ανέλυσαν δεδομένα από οκτώ τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες μελέτες με 8.847 συμμετέχοντες, οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν γυναίκες (74%) και είχαν παχυσαρκία (96%). Στη συνέχεια, συνέκριναν τα ευεργετικά αποτελέσματα – απώλεια βάρους 10% ή 5% – με τα αποτελέσματα συχνών παρενεργειών κατά τη διάρκεια 1 και 2 ετών θεραπείας.
Μεταξύ 1.000 ατόμων που έλαβαν αγωνιστές των υποδοχέων GLP-1 για 2 χρόνια, 375 και 318 πέτυχαν απώλεια βάρους 10% και 5%, αντίστοιχα, έναντι εκείνων που έλαβαν εικονικό φάρμακο.
Σε σύγκριση με την ομάδα του εικονικού φαρμάκου, η ομάδα GLP-1 παρουσίασε συχνότερα:
- κοιλιακό άλγος (RR = 1,78, 95% CI, 1,37-2,3),
- χολολιθίαση (RR = 1,9; 95% CI, 1,12-3,22),
- δυσκοιλιότητα (RR = 2,31, 95% CI, 1,81-2,94),
- υπογλυκαιμία (RR = 2,89, 95% CI, 1,28-6,52),
- διάρροια (RR = 1,85, 95% CI, 1,37-2,5),
- αλωπεκία (RR = 5,67, 95% CI, 2,47-13) και
- έμετο (RR = 4,16, 95% CI, 3,47-4,98).
Ωστόσο, οι περισσότερες από τις παρενέργειες ήταν ήπιες και θα μπορούσαν να μειωθούν κατά τη διάρκεια της θεραπείας, επισήμαναν οι ερευνητές. Διαπίστωσαν ότι η επίτευξη απώλειας βάρους 10% υπερέβαλε τους αθροιστικούς κινδύνους, με πιθανότητα καθαρού οφέλους 0,97 στο έτος 1 και 0,91 στο έτος 2. Το απόλυτο καθαρό όφελος της επίτευξης απώλειας βάρους 10% χωρίς την εμφάνιση ανησυχητικών παρενεργειών σε διάστημα 2 ετών ήταν ισοδύναμο με 104 (95% ΔΕ, 100-112) ανά 1.000 άτομα.
Στα 2 έτη, οι πιθανότητες καθαρού οφέλους για απώλεια βάρους 10% ήταν:
- 0,96 για τη σεμαγλουτίδη,
- 0,72 για τη λιραγλουτίδη και
- 0,6 για την τιρζεπατίδη.
Παρόλο που η απώλεια βάρους 5% δεν εμφάνισε καθαρό όφελος, οι ερευνητές σημείωσαν ότι θα μπορούσε να έχει καθαρό όφελος για ορισμένα άτομα, ανάλογα με την προθυμία τους να αποδεχτούν τα επιβλαβή αποτελέσματα.
Για παράδειγμα, μία από τις παρενέργειες που επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη δυσμενή ισορροπία οφέλους-βλάβης της τιρζεπατίδης ήταν η αλωπεκία. Αυτό μπορεί να μην είναι καθόλου ανησυχητικό για τα άτομα που δεν έχουν πλέον μαλλιά. Όταν οι ερευνητές συνυπολόγισαν τη διακοπή, η πιθανότητα επίτευξης απώλειας βάρους 10% με τους αγωνιστές των υποδοχέων GLP-1 ήταν 1.
Οι ερευνητές σημείωσαν ότι τα μακροπρόθεσμα οφέλη και οι παρενέργειες εξακολουθούν να είναι ασαφή, υπογραμμίζοντας την ανάγκη για συνεχή ενημέρωση σχετικά με την ισορροπία οφέλους-βλάβης. Επιπλέον, δεν μπόρεσαν να βρουν επαρκή στοιχεία για όλες τις εκβάσεις βλάβης.
Παρόλα αυτά, τα ευρήματα υποδηλώνουν την ανάγκη για αποφάσεις προσαρμοσμένες στον ασθενή για τη μεγιστοποίηση των οφελών και την ελαχιστοποίηση των παρενεργειών και της υπερβολικής χρήσης των θεραπειών.
Διεύθυνση: Σοφία Κανελλοπούλου, Ενδοκρινολόγος, Λεωφόρος Δημοκρατίας 236, Άγιοι Ανάργυροι.
Τηλέφωνο: 6983379548
Email: s_kanellopoulou@hotmail.com