Η νόσος του Graves είναι μια αυτοάνοση διαταραχή που οδηγεί σε υπερπαραγωγή θυρεοειδικών ορμονών (υπερθυρεοειδισμός). Είναι η πιο κοινή αιτία υπερθυρεοειδισμού στις ανεπτυγμένες χώρες και επηρεάζει συχνότερα τις γυναίκες από τους άνδρες. Στη νόσο του Graves, το ανοσοποιητικό σύστημα παράγει διεγερτικά αντισώματα που προκαλούν τον θυρεοειδή αδένα να παράγει υπερβολική ποσότητα θυρεοειδικών ορμονών. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά συμπτωμάτων, όπως απώλεια βάρους, αυξημένη όρεξη, δυσανεξία στη θερμότητα, υπερβολική εφίδρωση, διάρροια, αίσθημα παλμών, άγχος, τρόμος και ευερεθιστότητα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί επίσης να προκαλέσει προβλήματα στα μάτια, όπως διόγκωση των ματιών και αλλαγές στην όραση (οφθαλμοπάθεια Graves) καθώς και δερματικές διαταραχές όπως το προκνημιαίο μυξοίδημα.
Η νόσος του Graves συνήθως διαγιγνώσκεται μέσω φυσικής εξέτασης, εξετάσεων αίματος για τη μέτρηση των επιπέδων θυρεοειδικών ορμονών και αντισωμάτων του θυρεοειδούς και μερικές φορές απεικονιστικές εξετάσεις όπως υπερηχογράφημα ή/και σπινθηρογράφημα θυρεοειδούς.
Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή για τη μείωση των επιπέδων θυρεοειδικών ορμονών, θεραπεία με ραδιενεργό ιώδιο για την καταστροφή των υπερδραστηρίων θυρεοειδικών κυττάρων ή χειρουργική επέμβαση (θυρεοειδεκτομή). Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να χρειαστεί πρόσθετη θεραπεία για τη διαχείριση οφθαλμικών προβλημάτων που σχετίζονται με τη νόσο του Graves.
Η μη θεραπευμένη νόσος Graves μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά από επιπλοκές, συμπεριλαμβανομένων καρδιακών προβλημάτων, οστεοπόρωσης και οφθαλμικών προβλημάτων. Επομένως, είναι σημαντικό να αναζητήσετε αμέσως ιατρική βοήθεια εάν υποψιάζεστε ότι μπορεί να έχετε τη νόσο του Graves.
Close