Η GLP1 είναι μια ορμόνη που παράγεται φυσικά στο σώμα και συμβάλλει στον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα. Οι αγωνιστές του υποδοχέα GLP1 (GLP1-RAs) είναι φάρμακα που δρουν όπως ο GLP1 και χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία του διαβήτη και της παχυσαρκίας. Αυτά τα φάρμακα μειώνουν το σάκχαρο στο αίμα και βοηθούν τους ανθρώπους να χάσουν βάρος, προστατεύουν την -καρδιά και τους νεφρούς και μπορεί να ωφελήσουν ακόμη και τον εγκέφαλο, καθιστώντας τα όλο και πιο δημοφιλή μεταξύ των ασθενών και των γιατρών.
Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι χρησιμοποιούν τα GLP1-RAs, εκφράστηκαν ανησυχίες σχετικά με μια πιθανή σύνδεση με τον καρκίνο του θυρεοειδούς. Οι υποδοχείς GLP1 βρέθηκαν σε καρκινικά κύτταρα του θυρεοειδούς, γεγονός που υποδηλώνει ότι αυτά τα φάρμακα θα μπορούσαν ενδεχομένως να τα επηρεάσουν. Σε μελέτες σε ζώα με GLP1-RAs, παρατηρήθηκε αύξηση των όγκων των κυττάρων C, οι οποίοι σχετίζονται με τον μυελοειδή καρκίνο του θυρεοειδούς, ο οποίος είναι μια σπάνια μορφή καρκίνου του θυρεοειδούς. Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν αυτός ο κίνδυνος ισχύει για τους ανθρώπους. Οι μελέτες σε ανθρώπους έδειξαν μικτά αποτελέσματα, ορισμένες διαπίστωσαν αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του θυρεοειδούς και άλλες όχι.
Δεδομένου του αυξανόμενου αριθμού των ανθρώπων που χρησιμοποιούν αυτά τα φάρμακα και των αντικρουόμενων αποτελεσμάτων των μελετών, οι ερευνητές σχεδίασαν μια μεγάλη, διεθνή μελέτη για να διευκρινιστεί αν τα GLP1-RA αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του θυρεοειδούς και αν οι υψηλότερες δόσεις καθιστούν μακροπρόθεσμα τον κίνδυνο μεγαλύτερο.
Οι ερευνητές μελέτησαν ιατρικά αρχεία από το 2007 έως το 2023 ατόμων με διαβήτη τύπου 2 από έξι χώρες και συνέκριναν 92.497 άτομα που έπαιρναν GLP1-RAs με 2.484.408 άτομα που έπαιρναν αναστολείς DPP-4. Οι αναστολείς DPP4 είναι επίσης ευρέως χρησιμοποιούμενα φάρμακα για τον διαβήτη, που βοηθούν τον οργανισμό να διατηρεί περισσότερη από τη φυσική του ορμόνη GLP1. Αυτό τους καθιστά ιδανικούς για τη σύγκριση με τα GLP1-RA, καθώς και τα δύο φάρμακα αντιμετωπίζουν το σάκχαρο στο αίμα με παρόμοιο τρόπο, αλλά λειτουργούν διαφορετικά.
Οι ερευνητές παρακολούθησαν αυτούς τους ασθενείς για έως και 10 χρόνια για να δουν αν υπάρχει διαφορά στις περιπτώσεις καρκίνου του θυρεοειδούς και χρησιμοποίησαν στατιστικές μεθόδους για να συνυπολογίσουν παράγοντες όπως η ηλικία και άλλες συνθήκες για να βεβαιωθούν ότι τα αποτελέσματα ήταν ακριβή. Ωστόσο, δεν μπόρεσαν να συνυπολογίσουν την παχυσαρκία επειδή δεν υπήρχαν αρκετά δεδομένα, παρόλο που η παχυσαρκία είναι γνωστός παράγοντας κινδύνου για καρκίνο, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του θυρεοειδούς.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα GLP1-RA δεν αύξησαν τον κίνδυνο καρκίνου του θυρεοειδούς σε σύγκριση με τους αναστολείς DPP-4. Η λήψη υψηλότερων δόσεων GLP1-RAs επίσης δεν αύξησε τον κίνδυνο. Τα αποτελέσματα ήταν τα ίδια και στις έξι χώρες, πράγμα που σημαίνει ότι τα ευρήματα ήταν ισχυρά και αξιόπιστα. Η μελέτη δεν μπόρεσε να αξιολογήσει τον κίνδυνο ειδικά για το μυελοειδή καρκίνο του θυρεοειδούς, επειδή υπήρχαν πολύ λίγες περιπτώσεις.
Κλείνοντας, αυτή η εκτεταμένη διεθνής μελέτη επιβεβαιώνει τη βραχυπρόθεσμη ασφάλεια των φαρμάκων GLP1-RAs για τον διαβήτη τύπου 2, δείχνοντας ότι δεν αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του θυρεοειδούς σε σύγκριση με τους αναστολείς DPP-4. Αυτή είναι μία από τις μεγαλύτερες μελέτες που μελετούν την πιθανή σχέση των GLP1-RAs με τον καρκίνο του θυρεοειδούς. Ο μεγάλος αριθμός των ασθενών από διαφορετικές χώρες και η μεγάλη διάρκεια παρακολούθησης κάνουν το αποτέλεσμα πιο ισχυρό.
Οι ασθενείς και οι γιατροί μπορούν να είναι πιο σίγουροι για τη χρήση αυτών των φαρμάκων, κυρίως εφόσον έχουν μεγάλο όφελος στη ρύθμιση του σακχάρου, του βάρους και στην προστασία της καρδιάς. Ωστόσο, παρόλο που τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά, απαιτούνται περαιτέρω έρευνες για την κατανόηση των πιθανών μακροπρόθεσμων κινδύνων.
Πηγή:https://www.thyroid.org/patient-thyroid-information/ct-for-patients/march-2025/vol-18-issue-3-p-3-4/
Διεύθυνση: Σοφία Κανελλοπούλου, Ενδοκρινολόγος, Λεωφόρος Δημοκρατίας 236, Άγιοι Ανάργυροι.
Τηλέφωνο: 6983379548
Email: s_kanellopoulou@hotmail.com